Page 89 - Biologia, Biologia na czasie, podręcznik, klasa 2, zakres rozszerzony
P. 89

6.3. Ryby – żuchwowce  pierwotnie wodne


            Wiele  gatunków  ryb,  zwłaszcza  przyden-  z  osocza krwi do wnętrza torebek nefronu.
          nych, ma czuły węch, którego narząd mieści się   W rezultacie do światła kanalików nerkowych
          w parzystych dołkach zawierających komórki   trafia  roztwór  substancji,  który nosi  nazwę
          węchowe. Ze względu na małą przejrzystość   moczu pierwotnego. W zależności od potrzeb
          wody węch odgrywa u ryb istotną rolę w odnaj-  zwierzęcia mocz pierwotny może ulegać dalszej
          dywaniu pokarmu czy partnera do rozrodu.    obróbce, np. rozcieńczaniu czy zagęszczaniu.
            Niektóre ryby, np. płaszczki, mają narządy   Dzięki temu tworzy się mocz ostateczny, który
          elektryczne, dzięki którym wytwarzają wokół   trafia do moczowodów, a stamtąd – do pęche-
          ciała pole elektryczne i wykrywają jego zmiany   rza moczowego. U ryb chrzęstnoszkieletowych
          wywołane obecnością innych organizmów lub   mocz jest wydalany na zewnątrz przez kloakę,
          obiektów. Zdolność do odbioru i rozpoznawa-  natomiast u ryb o kostnym szkielecie – przez
          nia zaburzeń pola elektrycznego to elektrore-  niezależny otwór wydalniczy, który znajduje się
          cepcja.                                   za otworem odbytowym. Usuwanie zbędnych
                                                    produktów przemiany materii odbywa się
                                                    również za pośrednictwem skrzeli. Głównym
                                                    azotowym produktem przemiany materii ryb
                                                    promieniopłetwych i  mięśniopłetwych jest
                                                    amoniak, a  ryb chrzęstnoszkieletowych –
                                                    mocznik.

                                                    Typy nerek u ryb


                                                                torebka             kłębuszek
          Narządy elektryczne są zazwyczaj silnie zmodyfiko­    nefronu             nerkowy
          wanymi mięśniami, których komórki mają zdolność do
          generowania wyładowań elektrycznych. U płaszczki
          z rodzaju drętwa (Torpedo) elektroreceptory występują    lejek
          w obrębie płetw piersiowych.
                                                                   kanalik
                                                                   nefronu
              Układ wydalniczy ryb
          U ryb, podobnie jak u pozostałych kręgow-
                                                                  naczynia
          ców, narządami wydalniczymi są nerki. Ich              krwionośne
          podstawową jednostką strukturalno-funk-
          cjonalną jest nefron. Zarodki ryb mają nerki
          typu  przednercza, których nefrony skła-       Przednercze.     Pranercze.
          dają się z kanalików oraz orzęsionych lejków   Podstawową funkcją nerek ryb jest osmore­
          wychwytujących zbędne substancje z płynu   gulacja, czyli ogół procesów pozwalających na
          celomatycznego. Większość dorosłych ryb ma   utrzymanie względnie stałego stężenia płynów
          nerki typu pranercza, których nefrony są zbu-  ustrojowych. Wiele ryb wykształciło bardzo
          dowane z kanalików, orzęsionych lejków oraz   zaawansowane mechanizmy osmoregulacji,
          ciałek nefronu. Każde ciałko nefronu składa się    pozwalające na funkcjonowanie w  wodach
          z  kłębuszka nerkowego, utworzonego przez   o  różnym zasoleniu. Przykładem mogą być
          naczynia krwionośne, oraz torebki nefronu.   węgorze (Anguilla), które wylęgają się z  jaj
          Lejki wychwytują zbędne produkty przemiany   w wodzie słonej, następnie nawet na kilka lat
          materii z płynu wypełniającego wtórną jamę   migrują do słodkich wód rzecznych, aby pod
          ciała. Z kolei w ciałkach nerkowych zachodzi   koniec życia powrócić do środowiska słono-
          filtracja krwi, czyli przenikanie metabolitów   wodnego w celu odbycia tarła.

                                                                                          411
   84   85   86   87   88   89   90   91   92   93   94